W Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ostrowcu Świętokrzyskim 7 grudnia o godzinie 17:00 odbyło się uroczyste nabożeństwo maryjne w przededniu uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Wydarzenie przygotował ksiądz Łukasz Michalczyk wraz ze scholą parafialną i młodzieżą z Ostrowca Świętokrzyskiego, gromadząc licznych wiernych w atmosferze modlitwy.
Uroczystość rozpoczęła się śpiewem pieśni „Tota Pulchra es Maria”, który wprowadził zgromadzonych w przeżywanie tajemnicy wiary. Następnie dokonano okadzenia figury Matki Bożej, a zgromadzeni usłyszeli pieśń „O waleczna Hetmanko” zaczerpniętą z Akatystu, zakończoną słowami „Witaj oblubienico, dziewicza”. Procesja do ołtarza odbyła się przy wspólnym śpiewie „Razem z Maryją”, a po okadzeniu ołtarza rozpoczęła się Liturgia Słowa, która zwróciła uwagę na Boży plan zbawienia ludzkości już od samego początku świata. Ksiądz Łukasz w homilii zaznaczył, że Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny jest przygotowaniem do przyjścia Chrystusa na świat, tak aby zbawienie mogło się objawić w całej pełni. Po homilii wspólnie odśpiewano Magnificat, a kolejne okadzenie ołtarza poprzedziło modlitwę i końcowe błogosławieństwo.
Zwieńczeniem nabożeństwa była część muzyczna, w której zabrzmiały pieśni: – „Ty co nie zwątpiłaś nigdy”, – „Kim jest ta”, – „Dokąd idę Ty idziesz ze mną”, – „Jest na świecie miłość”.
Na zakończenie głos zabrał Ksiądz Proboszcz Marek Kumór, złożył podziękowania Księdzu Łukaszowi, scholi i młodzieży, która przygotowała nabożeństwo, a także podkreślił znaczenie wspólnotowej modlitwy, szczególnej opieki Maryi i zaangażowania młodzieży w życie Sanktuarium.
I w końcu – dotarliśmy do celu! Ostrowiec Świętokrzyski zdobyty! Na samym początku powitał nas proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego, a następnie zostaliśmy rozlokowani na noclegi. Ponieważ dotarliśmy stosunkowo wcześnie, mieliśmy czas, aby spokojnie i pięknie przygotować się na wieczorne nabożeństwo. Gdy nadeszła pora wieczornego spotkania w świątyni, każdy przyszedł elegancko ubrany – był to bowiem jeden z najważniejszych momentów naszej pielgrzymki. Zebraliśmy się w kościele, gdzie w atmosferze modlitwy, zainicjowanej przez grupę muzyczną, rozpoczęliśmy nabożeństwo. Wsłuchiwaliśmy się w Słowo Boże oraz homilię, którą wygłosił ks. Michał. Podzielił się pięknym świadectwem swojego życia, odnosząc się do postaci Bartymeusza – niewidomego żebraka z Ewangelii. Ksiądz podkreślił, że Bartymeusz uczy nas podejmowania decyzji i robienia małych kroków, które mogą prowadzić do wielkich zmian. Zachęcił nas także, byśmy podczas indywidualnego błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem, odpowiedzieli w sercu na pytanie, które zadaje nam Jezus: „Co chcesz, abym ci uczynił?” Wsłuchiwaliśmy się w teksty pieśni – wiele osób miało łzy w oczach, poruszeni głębią modlitwy. Na zakończenie kilka słów o nadziei skierował do nas ks. Kierownik, a po krótkich ogłoszeniach wspólnie odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski i udaliśmy się na spoczynek. Następnego dnia, przed rozpoczęciem Mszy Świętej w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, otrzymaliśmy błogosławieństwo od księdza proboszcza Marka Kumóra na trud dalszego pielgrzymowania. Tekst: Maksymilian Żebrowski