Namaszczenie Chorych jest to sakrament, w którym ciężko chory otrzymuje szczególne łaski dla duszy, ulgę w cierpieniu, a niekiedy przywrócenie zdrowia.
Sakrament Namaszczenia Chorych został ustanowiony na mocy słów: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” /Jk 5,14-15/.
„Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu” /KKK 1499/.
Sakramentu Namaszczenia Chorych udziela kapłan na prośbę wiernego lub rodziny. Zaproszenie kapłana do chorego zgłaszamy po Mszy Świętej lub w kancelarii parafialnej.
W przypadku ciężkiej choroby lepiej poprosić kapłana wcześniej, bowiem jest to sakrament umocnienia. Sakrament ten może być przyjmowany wielokrotnie, a nie tylko w przypadkach krańcowych.
Księża odwiedzają chorych z posługą sakramentalną:
- w pierwszy piątek miesiąca w godzinach przedpołudniowych,
- w nagłych przypadkach o każdej porze.
Dodatkowo sakramentu namaszczenia chorych kapłani udzielają 11 lutego każdego roku podczas Mszy Świętej we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes o godzinie 15.00. Jest to Światowy Dzień Chorego.
Zapraszając kapłana z posługą do chorego przygotujmy:
- stół nakryty białym obrusem,
- krzyż,
- świeca,
- naczynie z wodą świecona i kropidło
- watę na talerzyku.
Sakramentu Namaszczenia Chorych można udzielić w następujących przypadkach:
- jeśli jest przewlekła choroba,
- osobom starszym wiekiem,
- przed operacją medyczną,
- nieprzytomnym lub psychicznie chorym, jeśli można przypuszczać, że w normalnych warunkach życzyłyby sobie przyjęcia tego sakramentu.
SAKRAMENTU TEGO NIE UDZIELA SIĘ ZMARŁYM!
Sakrament udzielany jest przez kapłanów, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego. Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu.
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:
- zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,
- umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,
- przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,
- powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,
- przygotowanie na przejście do życia wiecznego.